„Dzieciństwo. To słowo, które skłania do marzeń. A przecież ta sielska i anielska wizja czasu niewinności tak często okazuje się daleka od prawdy”.

Tytuł książki wskazuje, iż będzie tu mowa o dziecku i to zranionym dziecku. Ale nie tylko, gdyż jak stwierdza autorka, kiedy dziecko przychodzi na świat, są to podwójne narodziny – również rodzice rodzą się do nowej roli. Nie jest to zadanie łatwe. Pojawia się bowiem pytanie: jak znaleźć złoty środek między pobłażliwością a zbyt surowym wychowaniem?

Często słyszymy mądre zdanie, iż cierpienie jest istotną częścią życia. Jeśli przyjmiemy je jako coś dobrego, pomaga stawić czoła trudnościom. Ale autorka dodaje, że są też cierpienia, które nie rozwijają. I to są dwie główne części tej książki: o zranieniach, których nie da się uniknąć i o ranach, których należy unikać.

Czytaj dalej »

Podczas moich ostatnich badań rutynowych, trwoniąc ciężkie godziny na czekanie w kolejce do lekarza, byłem świadkiem rozmowy dwóch Pań, które nawet jesień życia mają już za sobą. Jedna z nich zauważyła, że trzeba mieć: „żelazne zdrowie, żeby w dzisiejszych czasach chorować”. „Święta prawda” – pomyślałem.

Stwierdzenie to pokazuje w jak fatalnym stanie jest nasza Służba zdrowia. Wizyta u lekarza staje się często stresogenną sytuacją. Gburowaty jegomość w kitlu ze stetoskopem zawieszonym na szyi nie spojrzy nawet na pacjenta, dopóki jego oczom nie ukarze się połyskująca biel wypchanej koperty. Wówczas dopiero okazuje się, że jednak lekarz potrafi być uprzejmy i jest wolne miejsce w kolejce na specjalistyczne badania. Oczywiście byłbym wielce niesprawiedliwy, gdybym twierdził, że powyżej opisana medyczna patologia jest normą. Istnieje spore grono kompetentnych i uczciwych lekarzy i pielęgniarek, którzy rzeczywiście wkładają serce w to, co robią.

Z pewnością, Drogi Czytelniku, odczuwasz szczerą radość, gdy spotkasz lekarza, który traktuje swoją pracę jak powołanie. Chciałbym Ci w takim razie przedstawić książkę pt. Życie jest szczęściem. Jerome Lejeune – mój ojciec.

Czytaj dalej »

Dzieci – oto zagadka. Wielu z nas je ma, wielu dopiero będzie mieć, wielu też pisane jest życie bez rodzicielstwa. Jednak sądzę, że rzadko zastanawiamy się nad istotą posiadania dzieci. A właściwie – czyż można posiadać innego człowieka, choćby był całkowicie bezradny i zależny od nas? Rodzicom przypisana jest absolutnie wyjątkowa rola wyposażenia dziecko w to, czego potrzebuje ono dla prowadzenia szczęśliwego i spełnionego życia w dorosłości.

Trzeba przyznać, że trudno spotkać rodzica, który otwarcie by twierdził, że jest mu obojętne dobro własnego dziecka. Przeważnie wszystko, co czynią rodzice, jest podyktowane troską o potomstwo. Skąd w takim razie tyle nieporozumień, a często urazów między pokoleniami? Czyżby wszystkiemu były winne niewdzięczne dzieci? Człowiek bywa omylny, a zdolność przyznania się do tego jest wielką sztuką.

Nawet kierując się najlepszymi chęciami, można popełnić wiele błędów, często nie do naprawienia w późniejszym czasie. Zerwane kontakty, poczucie krzywdy, obniżanie wiary we własne siły, lęki i niepewność są udziałem wielu dzieci na świecie. Często ich rodzice przekonani są, że zrobili wszystko, by wychować swoje dzieci „na ludzi” i nie widzą swojego udziału w powstaniu problemów dzieci, choć chętnie narzekają na sposób, w jaki sami byli wychowywani.

Czytaj dalej »

Pragnę zaprezentować Wam, Drodzy Czytelnicy, kolejny – już drugi tom z serii Nauczanie moralne Jana Pawła II. Tym razem skupimy się na nauczaniu naszego Wielkiego Rodaka dotyczącym rodziny i wszelkich zagadnień związanych z tą – jakże ważną – sferą naszego życia. A zatem będzie tu mowa m.in. o młodości i rodzącej się miłości, o ludzkiej płciowości i odpowiedzialnym rodzicielstwie, a także o wierności małżeńskiej i rozwodach…

Tym, którzy wcześniej nie spotkali się z niniejszą serią, chciałabym nadmienić, że składa się ona z trzech tomów: Bioetyka, Rodzina, Społeczeństwo. Bazą dla stworzenia tego cyklu była publikacja wydana w 2005 r. pt. Jan Paweł II – Encyklopedia Nauczania Moralnego, opracowana przez środowisko Instytutu Teologii Moralnej KUL na czele z ks. prof.. Januszem Nagórnym. Na podstawie tego dzieła postanowiono wyselekcjonować trzy odrębne części, które jako niewielkie przewodniki zawierają najważniejsze teksty Jana Pawła II z zakresu współczesnych zagadnień moralnych.

Powróćmy jednak do drugiego tomu pt. Rodzina. Co można o nim powiedzieć? Czy warto w ogóle cokolwiek mówić, gdy na kartach książki zawarte są słowa tak wielkiego autorytetu? Myślę, że patetyczne mowy są tutaj zbędne, ale parę osobistych spostrzeżeń może się zawsze komuś przydać

Czytaj dalej »

Księdza Piotra Pawlukiewicza nie trzeba przedstawiać naszym Drogim Czytelnikom. Dzieciom o sakramencie pokuty to kolejna z serii (zob. Dzieciom o Mszy świętej ) jego książeczek przeznaczonych dla młodziutkich czytelników, choć – jak mniemam – nie tylko.

Jakoś to już tak ostatnio wychodzi, że bardzo często pisuję recenzję z książek dla dzieci (zob. recenzje książeczek: Pastuszkowie z Fatimy oraz Pierwsze Boże Narodzenie ). Jeszcze kilka i chyba zacznę czuć się specjalistą Oby tylko efektem nie był jakiś rodzaj negatywnie pojętej rutyny. W każdym razie postaram się dziś dotknąć tego, co najważniejsze w tym zwięzłym opracowaniu.

Na wstępie chciałbym zwrócić uwagę na fakt, że ta książeczka jest przeznaczona dla dzieci wyraźnie starszych, niż potencjalni odbiorcy książek wspomnianych przed momentem. Nie ma w niej już obrazków. Język, choć obrazowy i bardzo przystępny, jest już też przystosowany dla dzieciaków, które raczej przymierzają się do kończenia szkoły podstawowej niż do tych, które dopiero ją zaczynają.

Czytaj dalej »

„Gdy emocje już opadły”, gdy często powierzchowna fascynacja Osobą polskiego Papieża nieco przycichła, czas zabrać się za rzetelną analizę Jego nauczania.

W kraju, w którym rzesze deklarują wiarę katolicką, na nowo rozgorzała dyskusja na temat aborcji z argumentami, które mają się nijak do nauczania Kościoła. Obrona praw zwierząt, mniejszości seksualnych, ziemi, rzek, lasów, kosmosu i prostackie hasła zwolenników aborcji, które często sprowadzają się do absurdu: zabić zwierzę – nie, zabić człowieka – tak, bo wolność, bo prawo kobiet do ich brzucha sic!, bo… a wszystko to przez to, że człowiek (od poczęcia aż po naturalną śmierć człowiek!) coraz bardziej traci na wartości. Tym bardziej to przykre, że ma za sobą doświadczenia wszelkich możliwych totalitarnych dewiacji.

W tym chaosie myśli, poglądów, kłótni, manifestacji i oskarżeń chrześcijan o ciemnotę warto spojrzeć na nauczanie Papieża. Przeraża mnie fakt skrajnych postaw u katolików. Z jednej strony fanatyczne zacietrzewienie, często połączone z ignorancją i zwyczajną (jakże niechrześcijańską) pychą, z drugiej zaś chowanie głowy w piasek, wstydzenie się swych poglądów, korzeni, zasad, brak rzetelnej znajomości nauczania Kościoła.

Czytaj dalej »

Jakiś czas temu poznałem mężczyznę w średnim wieku – był bardzo sympatyczny i otwarty. Mimo, że nie znał mnie, on pierwszy opowiedział o sobie. Trzeba przyznać, że umiał zaciekawić tym, co mówił. Spędziliśmy dużo wspólnych wieczorów na wzajemnym poznawaniu się. Szczerze mówiąc brakowało mi takiej rozmowy już od dawna. Takiej rozmowy i takiego człowieka – prawdziwy facet z krwi i kości, który nie zgrywa twardziela, jest szczery aż do bólu i umie patrzeć na siebie w prawdzie – widzieć swe mocne strony i swoje słabości. Nie wstydzi się tego, że cierpi, nie traktuje łez jako objawu słabości.

Mój rozmówca nazywa się Jim Conway, jest pastorem, psychologiem i dzieckiem rodziców, którzy nigdy się nie rozstali, a jednak niemal od zawsze byli… rozwiedzeni emocjonalnie. I tu mnie zaskoczył po raz pierwszy. Nigdy nie myślałem, że istnieje coś takiego jak rozwód emocjonalny… Że dzieci, których rodzice się nie kochają, żyją obok siebie jak dwie obce osoby, mogą odczuwać takie same negatywne skutki, jak dzieci, których rodzice rozwiedli się w świetle prawa.

Jim dzielił się ze mną swoją historią życia, wynikami swych badań, jakie prowadził na dorosłych osobach rozwiedzionych rodziców. Opowiadał też o swych pacjentach – o tych, którym potrafił pomóc i o tych, którym pomóc nie umiał… Pokazał jak wiele spustoszenia niesie ze sobą rozwód – jak bardzo przeszkadza, a czasem uniemożliwia założyć dzieciom z rozwiedzionych rodzin własne, zdrowe rodziny. O pewnych rzeczach już wiedziałem, niektóre były dla mnie nowością.

Czytaj dalej »

„Na całym świecie kapitalizm wzbudza nienawiść. Słowo to kojarzy się z egoizmem, wyzyskiem, nierównością, imperializmem, wojną”. Tak rozpoczyna się jeden z rozdziałów książki Novaka. Książki, która wybija się jako nieprzejednany głos sprzeciwu wobec odwiecznej mantry o uciśnionych i uciskających, o demoralizującej sile bogactwa i dzikości wolnorynkowych reguł.

Dzieło Novaka składa się z trzech obszernych części. W części pierwszej autor wprowadza nas w pojęcie demokratycznego kapitalizmu. Zastanawia się nad jego gospodarczymi dokonaniami i zarysowuje przewagę nad takimi formami życia społecznego jak feudalizm, merkantylizm czy socjalizm. Jednocześnie wskazuje na wady i niedociągnięcia ustroju kapitalistycznego. Dochodzi przy tym do interesującego wniosku, że warunkiem sine qua non istnienia kapitalizmu w jakiejkolwiek społeczności jest poszanowanie wartości moralnych i religijnych.

Część druga stanowi doskonałą analizę utopijności myśli socjalistycznej. Dyskurs Novaka nie rozgrywa się tu na poziomie abstrakcyjnych idei. Autor odwołuje się do bolesnych doświadczeń historycznych. Naprzód bierze pod lupę najbardziej radykalny przejaw socjalizmu, jakim był stalinowski reżim.

Czytaj dalej »

Pismo Święte często staje się „baśnią” do czytania bądź zakurzoną księgą otwieraną jedynie przy stole wigilijnym, gdy tymczasem w rodzinie katolickiej tak być nie powinno. Wymówki, iż nie rozumiemy czytanych tekstów, są na poziomie podstawówki, bowiem mamy wiele książkowych pomocy, po które warto sięgnąć. Wystarczy zacząć czytać, by bliżej poznać tamte czasy, by móc zrozumieć głębszy sens zawartych w Biblii słów.

Anny Świderkówny, autorki tej pozycji, nie trzeba przedstawiać, reprezentuje bowiem najwyższy poziom. Dzieli się z nami swoim doświadczeniem, przeżyciami, przemyśleniami będącymi owocem wieloletniego studiowania Biblii. Przedstawia w sposób jasny oraz przystępny rys historyczny Pisma Świętego, opierając się o najnowsze badania naukowe.

Autorka wychodzi z założenia, iż należy jak najszerszemu gronu czytelników przedstawić naukowy punkt widzenia Jezusa oraz Jego nauczania. Dopiero poznanie epoki w której przyszło Mu żyć, panujących religii, literatury jak i relacji społecznych, politycznych, gospodarczych… pozwoli nam prawdziwie odkryć Jezusa, pozwoli nam poprawnie wypowiadać się o życiu Chrystusa. A ta książka niewątpliwie w tym nam pomoże!

Czytaj dalej »

Cóż dobrego przygotował tym razem Ryszard Kapuściński dla smakoszy przygód i ciekawych świata? Niewątpliwie potrawa to zaskakująca. Wierni czytelnicy pożerają ją jeszcze tego samego dnia (bądź nocy) i długo rozpamiętują nowe specyfiki. Mniej oddani, przyzwyczajeni do trzymającej w napięciu kuchni, skarżą się na brak pikanterii i odczuwać mogą lekki niedosyt.

Co spowodowało zatem ów rozłam? „Podróże z Herodotem” jest kolejną książką R. Kapuścińskiego potwierdzającą, że nasz najlepszy żyjący reportażysta odchodzi od typowego reportażu, a otwiera nowe horyzonty tejże dziedziny. Ozdabia ją elementami eseju i literackości. To one zaczynają komponować rzeczywistość i upiększać relacjonowane fakty.

I to może nie podobać się żądnym akcji. Czymże rekompensuje straconą dawkę emocji? W zamian odkrywa przed nami dwie tajemnice, a dokładniej, analizując jedną przypadkiem „wygaduje” drugą.

Czytaj dalej »