„Bóg odkłada na bok to, czego nie chce dać ci od razu, abyś nauczył się pragnąć wielkich rzeczy w wielki sposób”.
Czy zdaję sobie sprawę z tego, czym jest pragnienie? Jakie są warunki zaistnienia pragnienia? Kiedy mam do czynienia z zaspokojonym pragnieniem? Jak ewoluuje pragnienie w czasie? Co łączy pragnienie z wolą?
Amedeo Cencini wychodzi od analizy samego pojęcia „pragnienia” na różnych płaszczyznach: od Pisma św. przez filozofię, pedagogikę aż po psychologię, próbując przybliżyć nam obraz pragnienia – jego interpretację z jaką spotkamy się w poszczególnych dziedzinach życia. Przy czym mówi o pragnieniach kierowanych dobrymi intencjami.
Pierwszym a zarazem podstawowym pragnieniem człowieka jest pragnienie Boga (oglądania oblicza Stwórcy), które z natury rzeczy jest pragnieniem niespełnionym. Natomiast wypaczeniem czy też deformacją tegoż jedynego pragnienia są wszystkie pozostałe pragnienia rodzące się w człowieku. Takowe np. św. Paweł dzieli na: cielesne i duchowe. Lecz nie tylko my – ludzie – posiadamy pragnienia, bo przecież sam Bóg ma pragnienia w stosunku do każdego z nas i te pragnienia w sposób szczególny wyraził Jezus Chrystus.
„Na tym polega sprzeczność istniejąca w naturze ludzkiego pragnienia; domaga się ono zaspokojenia, a skoro tylko zostaje zaspokojone, osoba pragnąca zauważa, że przedmiot, który może nasycić jej pragnienie, jest nieuchwytny”. Pragnienie w konsekwencji prowadzi do decyzji, bowiem jeśli tak nie jest, to mamy do czynienia jedynie z ambicją bądź fikcją.
Autor w sposób przejrzysty wyjaśnia czytelnikowi wpływ pragnień na kryzys powołań u młodego pokolenia. A wiąże się to bezpośrednio z zanikiem pragnień, które systematycznie zostają zastąpione przez lęk. Także wszelkie działania prewencyjne w różnych sferach życia (począwszy od zapobiegania próchnicy czy narkomanii) przyczyniają się do zubożenia pragnień. Innymi przyczynami mogą być: brak wdzięczności wywodzący się z kultury koncentrującej się na potrzebach jednostki aż do „mnie się należy” (co z kolei rodzi jednocześnie brak nadziei); czy też fakt, iż żyjemy w świecie pełnym różnych bóstw współistniejących bez hierarchii ważności. W końcu młodzi sami nie wiedzą kim są i czego chcą…
Ostatnie dwa rozdziały książeczki poświęcone są kształtowaniu i wychowywaniu ludzkich pragnień. Czyli wydobywaniem z wnętrza człowieka najbardziej skrywanych, a zarazem prawdziwych pragnień, które mogą dać szczęście jednostce. Przy rozpoznawaniu własnych pragnień bardzo ważna jest modlitwa przed Bogiem. Jezus w spotkaniach z chorymi stawiał zazwyczaj pytanie: „co chcesz abym ci uczynił?”; niejako i my powinniśmy zadawać sobie jak najczęściej pytanie – czego ja chcę?
Podtytuł omawianej pozycji sugerowałby, iż jest ona skierowana do grona wąskiego – kierowników duchowych. Jednak spokojnie mogę polecić „Świat ludzkich pragnień” także każdemu, kto trudzi się na drodze poznania siebie (drugiego człowieka). Warto spojrzeć na swoje postawy – życiowe doświadczenie – przez pryzmat ludzkich pragnień. Bowiem głębokie poznanie własnych pragnień prowadzi równocześnie do poznania swojego powołania, jakie u zarania dziejów zamierzył dla nas Bóg.
Anna Hojnacka
