Z Markiem Czuku, polskim poetą, członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, o jego twórczości, marzeniach i literaturze rozmawia Sylwia Boguta.

Sylwia Boguta: Chciałam na wstępie spytać o debiut literacki. Czy Pana pierwsze wydane utwory długo czekały na opublikowanie, jak to wyglądało i co popchnęło Pana ostatecznie do ich wydania?

Marek Czuku: Zacząłem pisać w stanie wojennym, był rok 1982. Trzy lata później debiutowałem w prasie, a po kolejnych czterech – książką. Na początku nie zdawałem sobie sprawy z tego, na czym polega tzw. życie literackie, nie myślałem o publikacjach ani o spotkaniach autorskich. Pisałem z jakiejś wewnętrznej, nie całkiem dla mnie jasnej potrzeby i nie miałem pojęcia, co to jest i czy jest coś warte. Dopiero gdy daleka krewna z Torunia zachęciła mnie do wysłania wierszy na konkurs w Grudziądzu, w którym zupełnie niespodziewanie dostałem nagrodę, pomyślałem, że to jest coś poważniejszego. Starałem się wtedy dotrzeć do osób, które zajmowały się tym samym i gdzieś to moje pisanie wydrukować. A ponieważ wszędzie są dobrzy ludzie, w końcu udało mi się zaistnieć.

Czytaj dalej »

Z ks. doktorem Adamem Rybickim, adiunktem w Instytucie Teologii Duchowości KUL o wartości modlitwy różańcowej rozmawia Paweł Pomianek.

Paweł Pomianek: Maryja zajmuje bardzo ważne miejsce w Księdza duchowości… Napisał ksiądz nawet książkę Uzdrowienie przez Maryję…

Ks. Adam Rybicki: Maryja jakoś delikatnie weszła do mojego życia i dużo wniosła swoją obecnością. Jest czuła i pełna ciepłego światła, a jednocześnie wymagająca i konsekwentna. Prowadzi mnie w konkretnym kierunku, mimo, że ja się kręcę na wszystkie strony i zbaczam z drogi. Nie będę za dużo na ten temat mówił. To jest jakaś wielka tajemnica, ale gdy ktoś Ją naprawdę zaprasza do siebie, Ona przychodzi. Ktoś dwa tysiące lat temu zaprosił Ją do biednej stajenki betlejemskiej. Ona weszła i tam urodziła Jezusa. A w Jezusie jest Cały Bóg. Tak więc warto ją ciągle i ciągle zapraszać do swojej biedy.

Czytaj dalej »

Z Maciejem Banaszakiem i Adamem Kaczmarkiem z gnieźnieńskiego oddziału KoLibra o ich działalności oraz zasadniczej służbie wojskowej i armii zawodowej rozmawia Paweł Pomianek.

Paweł Pomianek: Zazwyczaj przeprowadzamy dla Tolle et lege wywiady z ludźmi dość powszechnie znanymi. Z wami jest inaczej. Rozmawiamy dlatego, że jesteście szalenie interesującymi młodymi ludźmi, których działalność jest świetnym dowodem na to, że w dzisiejszej Polsce, gdzie mówi się, że młody człowiek nie ma zupełnie siły przebicia, można w rzeczywistości zrobić bardzo wiele. Przedstawcie się krótko naszym Czytelnikom.

Maciej Banaszak: Mam 21 lat i jestem rodowitym Gnieźnianinem. Jestem współzałożycielem gnieźnieńskiego oddziału KoLibra, gdzie na początku pełniłem funkcję przewodniczącego oddziałowej komisji rewizyjnej, następnie byłem pełniącym obowiązki prezesa oddziału, a od końca maja br. mam zaszczyt stać na czele tegoż oddziału. Ponadto studiuję politologię w Collegium Europaeum Gnesnense – ośrodku zamiejscowym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie jestem przewodniczącym Samorządu Studenckiego CEG. Od niedawna jestem także rzecznikiem prasowym gnieźnieńskiego oddziału Amnesty International.

Adam Kaczmarek: Ja natomiast mam 21 lat, jestem studentem III roku Politologii w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W gnieźnieńskim KoLibrze działam od lipca 2006 roku. Obecnie jestem jego wiceprezesem. Pełnię również funkcję przewodniczącego Zespołu Młodych Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana”.

Czytaj dalej »

Z publicystą Stanisławem Michalkiewiczem rozmawia Paweł Pomianek.

Paweł Pomianek: Podobnie jak nam, również Panu niewątpliwie bardzo zależy na losie Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce. Czy wydarzenia ostatnich tygodni napawają Pana optymizmem, czy wręcz przeciwnie?

Stanisław Michalkiewicz: Trochę mnie zmartwiły objawy pewnej bezradności na szczytach polskiej hierarchii kościelnej, która nie potrafiła ani zapobiec skandalowi, ani nawet zapanować nad biegiem wydarzeń. Paradoksalnie uważam to za skutek długiego pontyfikatu Jana Pawła II, który de facto pełnił funkcję głowy Kościoła w Polsce, co przyzwyczaiło formalnych jego zwierzchników do pewnej nieodpowiedzialności. I kiedy Jana Pawła II zabrakło, to ta wyuczona bezradność dała o sobie znać. Na to nakłada się w dodatku walka między dwiema partiami w Kościele: postępową i konserwatywną – o kształt katolicyzmu. Wskutek tego Episkopat często ulega decyzyjnym paraliżom, które – jak w ostatnim przypadku – musi rozładowywać Papież. Na dłuższą metą jest to sytuacja bardzo niekorzystna i mam nadzieję, że ostatni skandal doprowadzi do jakiegoś przesilenia, bo jeśli nie – to obawiam się, że Papież będzie musiał dokonać zasadniczej przebudowy polskiej hierarchii kościelnej.

Czytaj dalej »

Z publicystą i pisarzem Rafałem Ziemkiewiczem o jego najnowszej książce „Michnikowszczyzna. Zapis choroby” i nie tylko, rozmawia Paweł Pomianek.

Paweł Pomianek: Kilka miesięcy temu napisał Pan Redaktor nową książkę pt. „Michnikowszczyzna. Zapis choroby”. Dlaczego taka książka? Skąd wziął się pomysł?

Rafał Ziemkiewicz: Nosiłem się z tą książką od dawna – z książką o swoistej „zdradzie klerków” w III RP, czyli o tym, jak nasza inteligencja kompletnie zawiodła w obliczu wielkiego historycznego wyzwania, jakim była niepodległość. Właściwie zapowiedziałem ją już w „Polactwie” i jest ona logicznym, niezbędnym uzupełnieniem tamtej książki. Oczywiście, na ten temat nie da się napisać bez zderzenia z Adamem Michnikiem, który odegrał rolę głównego ideologa postkomunizmu – zdecydowałem więc, że skoro tak, to trzeba iść na zderzenie czołowe. Nie bez znaczenia był tu proces, który mi Michnik wytoczył, a który zmusił mnie do ponownego przestudiowania w krótkim czasie całej jego publicystyki z czasów ustrojowego przełomu. To robi dość mocne wrażenie.

Czytaj dalej »

O lustracji w polskim Kościele z doktorem Tomaszem Terlikowskim, publicystą i filozofem rozmawia Paweł Pomianek.

Paweł Pomianek: Od kilku miesięcy jest Pan jednym z liderów tej opcji w Kościele katolickim, która domaga się ujawnienia całej prawdy o współpracy naszych duchownych z SB. W ostatnich dniach ukazała się Pańska książka „Odwaga prawdy”. Co konkretnie możemy w niej znaleźć? Jakie problemy porusza? Jakie są najważniejsze konkluzje w niej zawarte?

Tomasz Terlikowski: „Odwaga prawdy” to historia sporu o lustrację w polskim Kościele. Zaczynam od przypomnienia faktów dotyczących stosunku komunizmu do religii i metod walki z Kościołem stosowanych przez bezpiekę. Dalej zaś przedstawiam historię prób postawienia pytania o lustrację i oczyszczenie od 1989 roku aż do momentu sprawy ojca Hejmy. I wreszcie przypominam, co działo się w ostatnich dniach roku 2006 i pierwszych 2007. Poza tym książka „Odwaga prawdy” jest próbą odpowiedzi na pytanie: po co nam oczyszczenie, na czym polega prawdziwe miłosierdzie, dlaczego nie wyklucza ono sprawiedliwości, czy wreszcie ocenić zaangażowanie mediów w sprawę abp. Wielgusa. W książce tej znaleźć można wreszcie odpowiedź na pytanie, dlaczego do sprawy tej doszło i jakie szanse dla przyszłości rodzi ten kryzys.

Czytaj dalej »

Z Recenzentką Roku 2005/2006 w Tolle et lege Małgorzatą Bachman rozmawia Paweł Pomianek

Paweł Pomianek: Gosiu! Zaprezentuj krótko naszym Czytelnikom swoją zacną Osobę.

Małgorzata Bachman: To może tak od początku Nazywam się Małgorzata Bachman i pochodzę z Sobolewa (k. Garwolina). Niezwykle miły czas liceum spędziłam także w mojej miejscowości, natomiast obecnie studiuję na trzecim roku filologii polskiej w KUL. Bardzo lubię oglądać kabaretony i filmy komediowe oraz czytać książki, natomiast w wolnych chwilach śpiewam ku trwodze moich bliskich

Czytaj dalej »

Ze znanym poetą i felietonistą Wojciechem Wenclem rozmawia Paweł Pomianek

Paweł Pomianek: Jest Pan znanym, świetnym poetą. Skąd wzięło się u Pana upodobanie do poezji? Co popchnęło Pana do tworzenia? Dlaczego taka forma wyrazu?

Wojciech Wencel: Na pewno nie było to dotknięcie czarodziejskiej różdżki. Raczej fascynacja procesem twórczym, która rozwijała się stopniowo od czasów licealnych. Jako nastolatek popełniłem, jak niemal każdy z nas, kilka wierszyków z potrzeby serca. I pewnie na nich by się skończyło, gdybym nie dostrzegł w pisaniu kontaktu z rzeczywistością duchową. Najpierw było to wątłe przeczucie, później konkretne doświadczenie, wreszcie pasja. Z biegiem lat coraz częściej czułem, że moja wyobraźnia mnie przekracza, że wprawia ją w ruch jakaś tajemnicza siła, zewnętrzna wobec mojego intelektu. I ta siła mnie przyciągała na tyle, że chciałem jej sprostać, iść za nią, dokądkolwiek mnie poprowadzi. Nie chcę powiedzieć, że moim piórem kieruje sam Bóg, ale głęboko wierzę, że to „coś” ma charakter duchowy. Kiedyś napisałem, że poezja to forma miłości i gotów jestem bronić tego zdania. W poezji jest wszystko, co najpiękniejsze w życiu: prawda, cierpliwość, łagodność, bezinteresowność, tkliwość. Gdybym nie odczuwał, że siła, której doświadczam, jest głęboko dobra moralnie, zrezygnowałbym z pisania.

Czytaj dalej »

Z księdzem profesorem Jerzym Szymikiem, teologiem, poetą, członkiem watykańskiej Międzynarodowej Komisji Teologicznej, autorem trzydziestu paru książek naukowych, poetyckich, eseistycznych rozmawia Paweł Pomianek

Paweł Pomianek: Jest ksiądz Profesor wybitnym teologiem, ale jest też Ksiądz poetą. Skąd u księdza katolickiego, wybitnego teologa zainteresowanie poezją?

Ks. Profesor Jerzy Szymik: Myślę, że kilka przyczyn składa się na to spotkanie we mnie teologii i poezji. Wymienię parę, tak jak jestem to w stanie ogarnąć rozumem czy sercem. Pierwsza: to jest zjawisko znacznie większe niż ja. Znawcy powiadają, że rzecz sięga samego Chrystusa, w którego nauce, obok wielkiej teologicznej głębi, znajduje się sporo poezji, metafor, symboli, porównań, przypowieści. Język, którym Jezus Chrystus posługuje się na kartach Ewangelii, to nie jest język suchego dyskursu. Myślę, że to jest najgłębsze źródło, jakie jestem w stanie dla tej syntezy wskazać.

Czytaj dalej »

Z dr. Piotrem Tomaszem Nowakowskim, pedagogiem i autorem książek rozmawia Paweł Pomianek

Paweł Pomianek: Panie Piotrze! Pisze Pan książki z różnych dziedzin. Można odnieść wrażenie, że z dziedzin zupełnie nie powiązanych ze sobą. Możemy znaleźć książki o wpływie telewizji, o sektach. Pana arcyciekawy doktorat traktował o prasie młodzieżowej. Skąd tak ogromna wiedza na tak różnorodne sprawy? No i jaka jest ostatecznie Pana główna specjalizacja?

Piotr Tomasz Nowakowski: Wiedza ta, choć moim zdaniem wciąż za skromna, pochodzi z własnych obserwacji, prowadzonych badań, a także literatury przedmiotu, nic wszak wstydliwego w tym, że człowiek korzysta z dorobku innych osób. Co do mojego naukowego ukierunkowania, sprawa jest faktycznie niełatwa do określenia. Specjalizacja magisterska to pedagogika resocjalizacyjna, doktorska – filozofia wychowania, natomiast moim obecnym priorytetem badawczym jest pedagogika mass mediów. Można rzec, że tym, co łączy moje zainteresowania jest prześwietlanie różnych problemów społecznych przez pryzmat pedagogiki.

Czytaj dalej »