James Dobson w swej książce „Co każdy mąż chciałby aby jego żona wiedziała o mężczyźnie” przedstawia tym razem (porównaj jego książkę „Co każda żona chciałaby aby jej mąż wiedział o kobietach”) męski „świat”, głównie – jak sugeruje tytuł – z przesłaniem dla kobiet. Jednak książkę tę powinni najpierw przeczytać mężczyźni, zwłaszcza ci, którzy zagubili swoje miejsce w życiu.

Autor książki, James Dobson jest psychologiem i swoje refleksje, myśli przedstawia jako wynik swej wieloletniej pracy, pomocy wielu małżeństwom, jak też w oparciu po prostu o obserwację życia i własne doświadczenia. Nie są to więc wyssane z palca teorie, ale głębokie, bardzo zastanawiające przemyślenia, dotyczące głównie pojęcia mężczyzny, jego miejsca w całym życiu.

Inspiracją do napisania książki była dla autora osoba jego własnego ojca, a szczególnie przeżycie jego śmierci. Pozostaje on dla Dobsona prawdziwie wzorem mężczyzny. I też jego postać stanowi tło przedstawianej treści. W tym kontekście książka ta stanowi niejako wyznanie autora. Dlatego też w tym, co pisze, jest szczery, ale równocześnie serdeczny.

Czytaj dalej »

Konflikty od zawsze są wpisane w ludzką naturę. Każdy, niezależnie od płci czy wieku, przeżywa konflikty na wielu płaszczyznach swojego życia. Jedni potrafią sobie z nimi poradzić, inni stosują mechanizmy obronne i tłumią je w sobie przez długie lata. Karol Meissner w książce „Konflikty psychiczne” pokazuje jak sprzeczności wewnętrzne wpływają na nasze życie, w szczególności skupiając się na sferze moralno – religijnej.

W pierwszej części książki autor udowadnia nam, że sfera religijno – moralna jest ściśle powiązana z naszymi stanami emocjonalnymi i psychicznymi. Niestety, we współczesnym świecie te dwie płaszczyzny są często oddzielane od siebie. Meissner argumentuje, że od stanu naszych uczuć zależy sposób wyrażania naszej wiary, postrzegania Boga i innych prawd objawionych. Konflikty psychiczne mogą więc w istotnym stopniu modyfikować nasze życie religijne i moralne, a niekiedy może dojść do tego, że nasze życie staje się karykaturą chrześcijaństwa.

Dalsze rozważania autora kierują naszą uwagę ku podstawowym prawdom życia chrześcijańskiego i moralnego. Meissner wskazuje, że najgłębsza treść wiary w Chrystusa wyraża się w słowach „Bóg miłuje. Bóg zbawia”. Natomiast nasze życie moralne powinno być świadomym urzeczywistnianiem w nas podobieństwa do Boga, które dokonuje się stopniowo przez dzieła miłości względem Boga i bliźnich. Przypomnienie tych zasadniczych kwestii prowadzi nas do meritum książki, czyli konfliktów, które deformują te prawdy i utrudniają życie według nich.

Czytaj dalej »

„- To ciekawe, że w tym procesie po raz pierwszy, jak usłyszeliśmy pojawia się pojęcie zbrodni przeciw ludzkości. Przedtem, nigdy ten termin nie był używany.
- Nie potrzebowano go. U nas nie zdarzało się to. Zbrodnie przeciw ludzkości popełniła dopiero Rewolucja, bo nawet to, co działo się przed dwustu laty podczas wojen religijnych jest niczym w porównaniu z tym, co popełniono chociażby w Wandei…”

Powyższy fragment rozmowy dwójki bohaterów powieści w dużym stopniu oddaje jej klimat. Akcja toczy się w Wandei w czasie Rewolucji francuskiej. O zbrodniach wandejskich zapewne każdy z nas słyszał, natomiast mało kto zdaje sobie sprawę z ich wymiaru i brutalności. To właśnie w swej książce, będącej drugą częścią (Po Kwiecie lilii we krwi) Tryptyku rewolucyjnego opisuje Halina Popławska.

Oczywiście jest to tylko tło, w którym umieszczone są losy bohaterów, ale tło, które ma na ich życie kluczowy wpływ. Rewolucjoniści wkraczają również do domostwa Gwena Lenneca, żołnierza Armii Katolickiej i Królewskiej (która broniła mieszkańców Wandei, z nich się zresztą składając), w którego domostwie toczy się akcja przez większą część powieści.

Czytaj dalej »

Problemy związane z nauką to doświadczenie niejednego ucznia lub studenta. Mnóstwo rzeczy do zrobienia, stres, trudność w dobrym i rozsądnym zorganizowaniu czasu… W końcu w głowie powstaje wielki chaos, brak motywacji, trudno Ci się skoncentrować. Jak się uczyć, by przyniosło to pożądane efekty? Książka Knoblaucha „Sztuka uczenia się” może stać się bardzo pomocna w tej kwestii.

Jak zaznacza autor w przedmowie, książka ta jest przeznaczona dla każdego: „Jeżeli jesteś kiepskim uczniem, możesz stać się dobrym. Jeśli jesteś dobrym studentem, możesz być wyjątkowo dobrym”.

Autor kładzie nacisk, iż nie liczy się to, ile czasu poświęcasz na naukę, ale jak się uczysz. Nie chodzi więc o ilość, ale o jakość czasu nauki. Knoblauch przedstawia w swej książce 33 strategie, które mogą stać się pomocne w zwiększeniu jakości Twojej nauki, mogą wpłynąć także na Twoje zdolności i inteligencję. Aby tak się stało, trzeba nauczyć się z nich korzystać i konsekwentnie je stosować.

Czytaj dalej »

Przedstawiam Ci, Drogi Czytelniku, niezwykłą opowieść. To historia o miłości i zdradzie, o bólu i zwątpieniu, ale także o wierze, nadziei i pojednaniu. I choć może te pierwsze słowa wydadzą Ci się nieco banalne, uwierz mi, że „Purpurowa nić” Francine Rivers to niezwykła i wartościowa książka, ukazująca przeżycia i wybory małżonków stojących w obliczu zdrady na rozstaju dróg…

Sierra i Alex Madrid pokochali się wbrew wszystkiemu: byli innego wyznania, pochodzili z różnych kultur, ojciec dziewczyny nie akceptował jej wybranka…Wydawałoby się, że to za wiele, by stworzyć zdrowy i trwały związek… a jednak miłość pokonała te przeszkody. Młodzi pobrali się, mieli dwoje wspaniałych dzieci, dobrą pracę, piękny dom. Rodzinna sielanka trwała 10 cudownych lat. Aż nadszedł moment kiedy coś się zaczęło psuć …Ich wspólny świat rozpadał się z dnia na dzień. Kiedy przyszła zdrada, czara goryczy była już pełna, pojawiły się łzy, gniew i bezsilność. I to jedno pytanie – dlaczego? Co w takiej sytuacji było najlepszym rozwiązaniem? Separacja, rozwód, a może…?

Tego, Drogi Czytelniku, dowiesz się już sam czytając niniejszą lekturę. Mogę Cię zapewnić, że dalszy ciąg jest bardzo ciekawy. Książka jest podzielona na dwa przeplatające się wątki: historię Sierry i Alexa oraz opowieść o życiu Mery Kathryn – praprababki Sierry – jednej z pierwszych osadniczek XIX-wiecznej zachodniej Ameryki. Pomimo tego, iż każdy motyw dotyczy innej historii i dzieje się w innym czasie, oba są ze sobą zaskakująco powiązane. Każda z kobiet doświadcza porzucenia dotychczasowej stabilizacji, niepewności, trudu, niezrozumiałych ambicji męża i wszystkiego co niesie ze sobą życie małżeńskie. Powieść jest napisana bardzo przystępnie, i choć jest nieco obszerna (470 stron), pochłania się ją w okamgnieniu.

Czytaj dalej »

Świadkowie Jehowy … Chyba prawie każdy z nas chociaż raz w swoim życiu spotkał Świadków Jehowy. A już na pewno każdy coś o nich słyszał. Przedstawiciele tego „Towarzystwa” chodząc „od domu do domu” bazują na niewiedzy i ignorancji religijnej potencjalnych nowych wyznawców. By nie dać się zwerbować, trzeba bliżej poznać „przeciwnika”.

Andrzej Wronka – osoba, która dobrze poznała świadków Jehowy – przybliża czytelnikom doktrynę tego stowarzyszenia. Odkrywa wszystkie zafałszowania i półprawdy celem ukazania Prawdy. Robi to w sposób zdecydowany, miejscami „ostry”, często również w sposób ironiczno-żartobliwy (choć zagadnienie jest przez autora traktowane bardzo poważnie).

Znaczna część pozycji poświęcona jest dyskusji nad narzędziem zbrodni dokonanej na Jezusie. Krzyż czy – jak sądzą Świadkowie – pal? Przytaczając argumenty biblijne, archeologiczne, historyczne i obnażając nieścisłości stanowiska prezentowanego w „Strażnicy” (początkowo o krzyżu wyrażano się z szacunkiem) przekonuje, że przeświadczanie o palu jest fikcją i kłamstwem… Jednak krzyż!

Czytaj dalej »

Na ile nasze wyobrażenie o życiu osób duchownych jest prawdziwe? Często wydaje nam się, że żyją oni w całkiem innym świecie, gdzie nie dotyka ich problem wiary, nie są narażeni na pokusy i działanie zła. Z drugiej strony inny skrajny obraz, przedstawiający ich jako osoby obłudne, mętne, którym zależy na własnym interesie. A jaka jest prawda?

Książka pt. „Trufle” Jana Grzegorczyka pokazuje w bardzo realistyczny sposób życie księży, zakonników i zakonnic w ich życiu codziennym. Tu nie ma miejsca na ubarwioną fabułę czy sensacyjny skandal. Osoby duchowne, zakonnicy i zakonnice, jak my wszyscy (można by dodać, jak my świeccy), przeżywają swoje załamania i swoje codzienne dramaty. Nie są pod specjalną ochroną, która broni ich przed wszystkim, co złe. Każdy człowiek ma swoje słabości i swoje upadki. Każdy, a to znaczy, że nikt przed tym nie ucieknie. Tą swoją słabość może jedynie zaakceptować, ale nie poddawać się, lecz zawsze iść do przodu z nadzieją.

Książka jest splotem różnych wątków, które się łączą i sprawiają, że treść jest dynamiczna. Grzegorczyk w ciekawy a przy tym bardzo prawdziwy sposób oddaje codzienną walkę takich ludzi z własnym egoizmem, z własnym codziennym problemem wiary. Jednakże w tym codziennym trudzie nie zostają sami, broni ich Ten, który ich powołał i który zawsze przebacza. Powołuje tych, którzy w słabości potrafią wyciągnąć do Niego swoje ręce z wołaniem o pomoc.

Czytaj dalej »

Problem sekt jest niezwykle złożony, znacznie bardziej skomplikowany niż się to wielu osobom wydaje. Często w mediach, jak również wśród badaczy dominują dwa zupełnie przeciwstawne stanowiska. Kto ma rację?

Pierwsza grupa badaczy uważa, że przynależność do takich grup jest destrukcyjna dla psychiki, powoduje nasilenie zaburzeń lub znaczące zmiany osobowości. Druga grupa zaś twierdzi, że alternatywne ruchy religijne pełnią ważną rolę terapeutyczną wobec swoich członków.

Trzeba przyznać, że niestety bardzo często bywa tak, że za tymi stanowiskami stoją z góry określone założenia: albo zamiar walki z sektami albo zamiar ich bronienia w imię bardzo szeroko pojętej tolerancji. To z całą pewnością utrudnia właściwe ukształtowanie optyki patrzenia na ten problem.

Czytaj dalej »

Przedstawiam Ci, Drogi Czytelniku, kolejną książkę Jacka Pulikowskiego ze znanego Ci już cyklu „Warto…” Tym razem autor przekonuje, iż warto zadbać o sferę współżycia małżeńskiego. Temat ten jest zbyt ważny i zaniedbany, by przejść obok niego obojętnie. Dlatego też – jak zaznacza sam autor – „że idzie o najwyższą stawkę, (…) nie będę niczego owijać w bawełnę”. Twarda więc będzie to mowa, ale prawdziwa.

Dr Jacek Pulikowski w swej książce „Wartość współżycia małżeńskiego” pisze o rzeczach bardzo delikatnych i trudnych zarazem. Jest to „twarda mowa”. Jednak warto (i to bardzo!) pochylić się nad prezentowaną treścią, zastanowić się zwłaszcza nad tymi myślami, które mogą zaboleć czy rozdrażnić. Refleksje te nie są jakąś własną ideologią autora, ale wynikają one – między innymi – z jego wieloletniego doświadczenia w pracy z małżeństwami przeżywającymi kryzys.

Język tej pozycji jest jasny, zrozumiały, prosty. Przedstawianą treść autor uzupełnia przykładami ze swej pracy, czy z codziennego życia. Pojawia się też element humoru. Ogólnie w książce możemy wyróżnić sześć rozdziałów różnej długości.

Czytaj dalej »

Gdy przystępuję do recenzji książek tak bliskiego mi człowieka, a zarazem mojego naukowego mistrza, księdza profesora Jerzego Szymika, zawsze towarzyszy mi poczucie niezwykłej odpowiedzialności, a zarazem robi mi się jakoś tak niezwykle ciepło na sercu, bo sama osoba księdza Profesora i jego książki, które go niesamowicie wyrażają, są mi ogromnie bliskie.

To moja pierwsza recenzja w Tolle teologicznej książki księdza Szymika; poprzednio recenzowałem jedynie jego tomik poetycki „Błękit”. Dobrze więc może będzie, jeśli napiszę kilka słów o tym, jakim teologiem dla mnie osobiście jest ksiądz Profesor i jaka zmiana dokonała się w moim teologizowaniu za przyczyną jego osoby. Otóż jestem z natury ekscentrykiem i kontestatorem, lubuję się w szukaniu dziur we wszystkim, w czym się da, jestem przy tym dość złośliwy (co pewnie będzie można dostrzec, gdy wprowadzimy w naszym serwisie felietony ). Mam też tendencję do podkreślania tego, co negatywne. To oczywiście idealne cechy dla dziennikarza, nienajlepsze natomiast dla teologa.

Jednym z elementów, które były bardzo istotne w mej teologicznej przemianie, było między innymi przeczytanie książki księdza Profesora „W światłach Wcielenia. Chrystologia kultury”. Sam autor w wywiadzie udzielonym dla Tolle et lege stwierdził, że jak chodzi o teologię, niczego ważniejszego nie napisał. „Jest to jakiś taki szczyt – na moją miarę, oczywiście” – mówił.

Czytaj dalej »