Przedstawiam Wam, Drodzy Rodzice, niezwykłą książkę dla najmłodszych pt. „Teofil Ćwirek i tajemnica tuptaków”. Niniejsza lektura jest zbiorem ponad dwudziestu historii biblijnych, opowiedzianych w niecodzienny sposób, bardzo obrazowo i niekiedy z domieszką humoru przez różne zwierzęta żyjące w stepie. Przy tak żywej i niekonwencjonalnej formie trzeba dodać, że owa publikacja ma solidne podstawy teologiczne i wiernie oddaje wydarzenia zaczerpnięte ze Starego i Nowego Testamentu.

Głównym bohaterem i narratorem jest przemiły i rezolutny wróbelek – Teofil Ćwirek. Pewnego razu, gdy wróbelek siedział na swej ulubionej gałęzi, zobaczył dziwne dwunożne stworzenie. Ćwirkowi wydawało się, że jest chore, gdyż nie rozumiało wróblego języka i nie potrafiło fruwać. Jak się później okazało, był to tuptak (przynajmniej tak wszystkie zwierzęta nazywały tę istotę). Teofil usłyszał od swego przyjaciela lwa Simby, że niektóre tuptaki są nastawione przyjaźnie i życzliwie, inne jednak to istoty przebiegłe i bardzo niebezpieczne. Wróbelek postanowił zgłębić tajemnicę tuptaków i dowiedzieć się, kim są i dlaczego Ojciec Niebieski stworzył te przedziwne istoty?!

Aby znaleźć odpowiedź na to pytanie, Teofil odważnie przemierza niebezpieczny step i poznaje kolejne opowieści biblijne – począwszy od stworzenia świata aż do zmartwychwstania Chrystusa. Każdą historię opowiada inne, napotkane zwierzątko, którego przodkowie pośrednio brali udział w danym wydarzeniu. I tak m.in. wróbelek spotyka:
Węża Kąsacza, który opowiada o Raju,
Kozę Łatkę, która wspomina historię Abrahama,
Krokodyla Sękacza, który zna opowieść o Mojżeszu,
Żabkę Kum–Kum, która opowiada o plagach egipskich,
Owczą mamę, która wspomina króla Dawida,
Kruka, który zna historię proroka Eliasza,
Bawoła Bubalusza, który wspomina narodziny Jezusa w stajence,
Nietoperza, który opowiada o Łazarzu,
Osiołka Bena, który wspomina wjazd Jezusa do Jerozolimy i jego śmierć,
Kosa, który śpiewa o nowym poranku.

Czytaj dalej »

Zawsze zastanawiałam się, jak to w końcu było z Józefem i Maryją? Jak rozwijała się ich miłość, skoro Maryja oczekiwała Dziecka-Boga, a Józef o tym wiedział? Pismo Święte niewiele o tym mówi. Jednak księdzu Markowi Dziewieckiemu udało się nawet z tych krótkich informacji o życiu świętej Rodziny wyciągnąć konkretne i cenne wnioski.

Tytułową „Najpiękniejszą historię miłości” autor nazwał historią małżeństwa Józefa i Maryi. Treść książki podzielił na dwie części. Najpierw opisuje Józefa i jego stosunek wobec Boga, kobiety i wobec dziecka. Stawia go jako wzór mężczyzny na miarę wyzwań XXI wieku. Maryję opisuje jako drugą i ukazuje ją jako wzór postawy wobec Boga i tajemnicy człowieka. Czyni z Niej geniusz kobiety.

Ksiądz Marek Dziewiecki „wydobywa” Józefa spośród licznych popularnych i znanych świętych i stara się ukazać go jako bohatera jego czasów i jednocześnie bohatera wszystkich czasów, ze względu na jego wybraństwo do bycia opiekunem małego Chrystusa. Wielu ludzi sądzi, że powołaniem Józefa było jedynie dyskretne opiekowanie się Małżonką i Jej Dzieckiem. Często myśli się o nim jako o starszym, poważnym, a może nawet smutnym mężczyźnie. Autor próbuje odkrywać relacje Józefa do Maryi i do Chrystusa na podstawie zapisów biblijnych.

Czytaj dalej »

„Około 8 rano 20 marca 1995 roku, osoby dojeżdżające do pracy na zatłoczonej stacji tokijskiego metra zaczęły wyczuwać coś dziwnego. Niektórzy zaczęli kaszleć i z trudnością łapać oddech. Ci, którym udało się wydostać z metra na powierzchnię, zaczęli kasłać krwią, a piana wyciekała im z ust.

Kilka minut wcześniej pięciu wyznawców mało znanej apokaliptycznej grupy o nazwie Aum Shinrikyo (Najwyższa Prawda), używając zaostrzonych końcówek swoich parasoli, przebiło plastikowe torby zawierające śmiercionośny sarin – gaz podrażniający układ nerwowy. Ten sam gaz, którego używali hitlerowcy w obozach koncentracyjnych. Chwilę potem uciekli ze stacji…

Dwanaście osób zmarło tego dnia, a ponad 5,5 tysiąca poniosło trwałe obrażenia. Stali się oni ofiarami najgorszego ataku terrorystycznego na japońskiej ziemi. Ten akt przemocy zdruzgotał obraz Japonii jako najbezpieczniejszego kraju na naszej planecie.”

Czytaj dalej »

„Rozważaj często cierpienia Moje, które dla ciebie poniosłem, a nic ci się wielkim nie wyda, co ty cierpisz dla Mnie. Najwięcej mi się podobasz, kiedy rozważasz Moją bolesną mękę; łącz swoje małe cierpienia z Moją bolesną męką (…). Jedna godzina rozważania Mojej bolesnej męki większą zasługę ma aniżeli cały rok biczowania się aż do krwi” (z „Dzienniczka” św. Faustyny, 1512, 369).

Przedstawiam Ci, Drogi Czytelniku, Bolesną Mękę Pana naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi opowiedzianą przez niemiecką zakonnicę, Sługę Bożą Annę Katarzynę Emmerich (1774-1824), a spisaną przez Klemensa Brentano. Według powszechnej opinii to właśnie jej widzenie męki Chrystusa było inspiracją filmu Mela Gibsona „Pasja”. Niech więc obejrzenie filmu przez wielu z nas będzie teraz inspiracją do sięgnięcia po tekst tej książki.

Pozycja ta, wydana w języku polskim, składa się z trzech głównych części. Opis męki Jezusa rozpoczyna się od Jego modlitwy na Górze Oliwnej w Ogrójcu. Część druga to proces i wyrok Chrystusa. W części trzeciej mamy opisaną drogę krzyżową, a całość kończy się pogrzebem Jezusa. Dodatkiem redakcji jest opis zmartwychwstania Chrystusa według poszczególnych Ewangelistów.

Czytaj dalej »

Wszyscy żyjemy w stresie. Doświadczamy go w szkole, w pracy, a nawet we własnym domu. Z drugiej strony właściwie każdy wie, jak go uniknąć, wystarczy choćby zrelaksować się, odprężyć, nie traktować wszystkiego śmiertelnie poważnie. Bardzo często można usłyszeć wśród młodych hasła w stylu: „Wrzuć na luz!” albo „Don’t worry, be happy!”. Z początku brzmią one bardzo zachęcająco, ale po chwili zaczynają się trudności. Łatwo bowiem powiedzieć, ale trudniej zrobić…

Publikacja S. Brockerta pt. „Pokonać stres” jest z założenia poradnikiem, który ma pomagać w likwidacji stresu, a nie dodatkowo stresować. Wiele różnych pozycji podejmujących tę problematykę stawia na dobre rady w stylu: „Rób to, rób tamto, a tego nie rób, a rozwiążesz swoje problemy”. Takie porady wymagają od nas radykalnego poprawienia sprawności fizycznej, zmiany odżywiania czy umiejętności skutecznej relaksacji. Niestety, dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane… Trzeba sobie uczciwie powiedzieć, że nie potrafimy z dnia na dzień zmienić naszych przyzwyczajeń i zrealizować tych postanowień. A to powoduje kolejny stres…

Autor niniejszej książki wiedząc, że człowiek w stresie i tak jest już bardzo przeciążony, nie narzuca Czytelnikowi kolejnego programu antystresowego. Brockert wyznaje zasadę, by nie robić wszystkiego dla pokonania stresu, lecz stopniowo rezygnować z rzeczy, które go wywołują. Dlatego pierwszym krokiem jest uświadomienie sobie, że stres istnieje, ustalając gdzie, kiedy i dlaczego go odczuwamy. Pomoc więc, jakiej udziela ta książka – może to trochę zaskakujące – polega na tym, by najpierw wyraźnie odczuć stres!

Czytaj dalej »

To sześciorozdziałowe dziełko, autorstwa trzech doktorantów psychologii KUL, o niezaprzeczalnie naukowym charakterze, stanowi skondensowaną dawkę informacji na temat mediów w ogólnym tego słowa znaczeniu. Informacji fachowej, obiektywnej i teoretyczno-praktycznej.

Rzetelna informacja w pierwszym rozdziale o ogólnej charakterystyce każdego z rodzajów mediów jest niezłym wprowadzeniem w temat. Kto przebrnie przez tę teorię, może odetchnąć z ulgą – dalej jest dużo przystępniej.

A więc część druga, o mediach i kulturze, opisuje oddziaływanie mediów w kulturach krajów, gdzie są one szczególnie rozwinięte: w państwach Ameryki Północnej, Europy Zachodniej oraz w Polsce. Autorzy podają dane dotyczące telewizji, prasy i radia, kreślą krótką historię i zwięzłą charakterystykę każdego z nich. Dodatkowo uwiarygadniające dane, w przeważającej części udokumentowane, służą wyciągnięciu wniosków i są podstawą snucia dalszego wywodu.

Czytaj dalej »

Przedstawiam Ci, Drogi Czytelniku, znakomity poradnik z serii „Uzależnienia – fakty i mity”, podejmujący tematykę erotomanii. Uzależnienie od seksu potocznie zwane nimfomanią (u kobiet) czy satyriasis (u mężczyzn) jest coraz częściej postrzegane w kategoriach poważnego nałogu, z którego trudniej się wyleczyć niż z alkoholizmu czy narkomanii, dlatego tak ważną rolę spełnia niniejsza publikacja, dostarczając konkretnej wiedzy i dobrych rozwiązań.

W pierwszym rozdziale autorki wprowadzają nas w sferę płciowości. Podkreślają, że zachowania seksualne człowieka są procesami bardzo złożonymi, gdyż zachodzą na trzech płaszczyznach: biologicznej (czynniki genetyczne itp.), psychicznej (rozpoznawanie bodźców seksualnych) i społecznej (scalanie z innymi wymiarami funkcjonowania jednostki).To zróżnicowanie naszej seksualności umożliwiło wyodrębnienie i omówienie trzech podstawowych funkcji płciowości. Są to:
Funkcja przekazywania życia,
Funkcja podmiotowa,
Funkcja tworzenia więzi społecznych.

Następny rozdział przybliża nam erotykę na tle uwarunkowań historycznych i kulturalnych. Muszę przyznać, że ten rozdział bardzo mnie zaciekawił, gdyż nigdzie nie znalazłam tak prosto i konkretnie wyłożonej historii życia seksualnego człowieka. Autorki wydzieliły tu cztery epoki:
Okres prehistoryczny,
Starożytność (kultura indyjska, chińska, żydowska, grecka i rzymska),
Średniowiecze ( Chrześcijaństwo, Islam),
Nowożytność i czasy współczesne.

Czytaj dalej »

„Błyskawice” to kolejna powieść znakomitego, ale zapomnianego w Polsce pisarza, Teodora Jeske-Choińskiego. Zachwycony jego poprzednim dziełem („Gasnące słońce” ) sięgnąłem po nią z wielką nadzieją… i absolutnie się nie zawiodłem.

Tym razem autor umieścił niezwykle barwne postacie w przededniu francuskiej rewolucji i w jej początkach. Podobnie jak w „Gasnącym Słońcu” akcja rozwija się wielowątkowo – główne postacie stanowią jedynie szkic dla przekazania ważnej prawdy o historii ludzkości.

Głównym bohaterem powieści jest szlachcic Gaston de Clarac, doświadczony żołnierz i zwolennik monarchii. Obserwując zmianę postaw ówczesnej szlachty i jej zachwyt nad teoriami Jana Jakuba Rousseau i Woltera, jako jeden z niewielu dostrzega zagrożenie, które powoli wznosi się nad szlachtą. Większość rodów szlacheckich, pełna euforii dla owych filozofii, domaga się bowiem zmian w państwie nawet się nie spodziewając, że czyni to na własną zgubę…

Czytaj dalej »

Zastanawiasz się pewnie, Drogi Czytelniku, co może łączyć światowy bestseller dla dzieci, technikę kontroli umysłu oraz powszechnie znaną chińską formę medytacji w ruchu. Być może sam osobiście miałeś styczność przynajmniej z jednym z tych zjawisk lub byłeś gorąco do nich zachęcany. Jeśli faktycznie coś takiego Cię spotkało, masz teraz niepowtarzalną szansę dowiedzieć się, czym są one w rzeczywistości, choć prawda o nich jest sprytnie zatajana…

Publikacja Roberta Tekieli „Harry Potter, metoda Silvy, tai czi” jest trzecią częścią cyklu pt. „Popularna encyklopedia New Age”. Jak sam autor pisze we wstępie, „przedmiotem zainteresowania «Encyklopedii…» są sposoby zaspokajania odwiecznego pragnienia człowieka. Sposoby często irracjonalne lub niebezpieczne, choć czasami bardzo zręcznie udające rozsądne i bezpieczne”. Ta fala irracjonalizmu, która obecnie zalewa naszą cywilizację, nosi umowną nazwę new age, choć patrząc od strony praktycznej należałoby raczej powiedzieć old age . I z tą falą, niczym morskie bałwany, przypłynęły do nas Harry Potter, metoda Silvy i tai czi…

Przejdźmy jednak do sedna sprawy, czyli do pytania: co z tą zatajaną prawdą? Czyżby coś było tu nie fair? Otóż jak się dowiedziałam z niniejszej książki, te trzy zjawiska prowadzą w większym lub mniejszym stopniu do nieświadomego nasiąkania – przy okazji różnych praktyk – światopoglądem nie do pogodzenia z chrześcijaństwem i myśleniem zdroworozsądkowym. Już na samym początku publikacji Tekieli stwierdza, że każde z tych zjawisk opiera się na zabobonie lub na wejściu w toksyczną duchowość, albo na błędzie intelektualnym.

Czytaj dalej »

Już w starożytności znane było powiedzenie: „Historia magistra vitae est”. Czy to samo zdanie można odnieść do czasów współczesnych? W jaki sposób korzystamy z tych doświadczeń, które już minęły? Czy stają się one dla nas nauczycielką życia? Z pewnością należy stwierdzić, że Jan Paweł II w książce pt. „Pamięć i tożsamość” jest doskonałym obserwatorem wydarzeń, mających miejsce w Polsce, Europie i na świecie. Ojciec Święty podejmuje refleksję nad współczesnymi zjawiskami, szukając ich korzeni i oceniając je w świetle minionych lat.

Sam Jan Paweł II doświadczył istnienia w świecie różnych form dualizmu. Nigdy jednak nie tracił nadziei, iż mimo narastającego zła zwycięży dobro. Ta prawda była żywa w całym jego życiu, najpierw jako kapłana, biskupa, potem jako papieża. Książka „Pamięć i tożsamość” podejmuje więc zagadnienie dobra i zła, zwracając uwagę, iż odkupienie dokonane w Jezusie Chrystusie jest miarą wyznaczoną złu, a jednocześnie staje się dla człowieka zadaniem.

Ważnym zagadnieniem, które porusza dalsza część lektury, jest problem wolności i odpowiedzialności, gdyż historia przynosi wiele dowodów niewłaściwego używania wolności przez człowieka. Ojciec Święty, wyciągając z nich wnioski w oparciu o etykę filozoficzną i chrześcijańską, ukazuje na czym polega prawdziwa wolność i czemu tak naprawdę ma służyć.

Czytaj dalej »