Świat pogrążony jest w walce. W walce o pełnię życia. Kto jednak zdaje sobie sprawę ze stanu wojny, w którym się znajduje? Wielu z nas śpi, nie zdając sobie w najmniejszym stopniu sprawy z zagrożenia utraty serca, życia…

Mottem otwierającym książkę jest dość znane stwierdzenie św. Ireneusza: Chwałą Pana jest człowiek żyjący w pełni. Celem niniejszej książki, będącej drugą częścią „Dzikiego serca”, jest – jak się wydaje – ukazanie prawdziwego życia, przybliżenie go i na ile to możliwe, otwarcie drzwi na oścież życiu.

Wielu z nas żyje we śnie, nie zdając sobie nawet sprawy z faktu, iż śpi. Jak wtedy ma się pojawić pragnienie przebudzenia? Pierwszym więc krokiem jest uzmysłowienie sobie, że moje własne życie może być swoistym Matrixem. Snem. Złudzeniem. Namiastką życia.
Ideą fix książki jest walka. Walka o serce… trzeba zapragnąć wyzwolenia, następnie zdobyć serce. Odnowić je (z pomocą Boga) i do końca dni strzec jak skarbu.

Czytaj dalej »

Jeśli kiedykolwiek słyszałeś kazania ks. Stanisałwa Orzechowskiego (dla niektórych po prostu „Orzecha”) na pewno wiesz, że jest czego posłuchać i, że szybko zapadają one głęboko w pamięć. Jego dosadny język, ciekawe ujęcie tematu z licznymi przykładami z życia i nierzadko z dozą dobrego humoru sprawiają, że głoszone treści łapią każdego za serce i dają do myślenia. „Testament Jezusa” to zbiór kazań wygłoszonych przez ks. Stanisława do ludzi młodych, na temat miłości Boga i bliźniego.

Jeszcze krótko o autorze czyli kim jest i gdzie możesz go spotkać Ks. Stanisław Orzechowski jest duszpasterzem „Wawrzynów”, czyli studentów wrocławskich. Jest także m.in. duszpasterzem ludzi pracy, Rodzin Katyńskich, działa w poradni rodzinnej. Od 1981 roku jest głównym przewodnikiem Pieszej Wrocławskiej Pielgrzymki na Jasną Górę. Został uhonorowany wieloma nagrodami m.in. za współpracę i ubogacenie „Niedzieli” głęboką refleksją duszpasterską.

„Testament Jezusa” to rekolekcje o doświadczaniu Miłości – tej największej i najważniejszej. Jednocześnie w tej Miłości zawiera się inna miłość – miłość bliźniego, która ma być naszą drogą ku doskonałości, ma być swoistym wypełnieniem przez nas ostatniej woli Jezusa. Ks. Orzechowski w swoich kazaniach przeciera nieco szlaki i pokazuje drogowskazy, które pomogą nam dostrzegać miłość i dzielić się nią z innymi.

Czytaj dalej »

Jeśli szukasz bardzo dogłębnej pracy o sektach, takiej, w której znajdziesz dokładną analizę poszczególnych elementów składających się na to zjawisko, to „Anatomia sekty” z pewnością Cię nie zawiedzie.

Ks. prof. Andrzej Zwoliński napisał bowiem książkę trudną – to przyznaję – ale rzeczywiście dogłębną.

Na początek została podjęta problematyka trudności z definicją sekty. Sprawa rzeczywiście nie jest prosta, gdyż każda dziedzina wiedzy patrzy na ten problem inaczej i trudno znaleźć stanowisko satysfakcjonujące wszystkich.

Czytaj dalej »

Pytania o istotę dobrego wychowania rodzą się w momencie pojawienia się dziecka w naszym życiu. Kontakt z „małym człowiekiem” zmusza do refleksji nad warunkami jego prawidłowego rozwoju. Poddają się jej pedagodzy, wychowawcy, psycholodzy, wreszcie sami rodzice, w szczególności zaś matka. Jak zawiązać i utrzymać więź emocjonalną z dzieckiem? Gdzie przebiega granica między miłością a krzywdzącą nadopiekuńczością? Co zrobić, aby dziecko samo wydobywało z siebie wysiłek doskonalenia? To tylko niektóre z poruszanych w książce problemów…

Wydana po raz pierwszy w 1920 roku publikacja wciąż nie traci na swej aktualności. Korczak pokazał w niej niemal wszystkie swoje oblicza: psychologa, wychowawcy, także lekarza, a przede wszystkim wnikliwego obserwatora dziecka. W formie eseju zawarł najważniejsze myśli „pedagogiki małego człowieka”.

Osobisty ton oraz charakterystyczny zabieg – przywoływanie dziecięcego sposobu pisania i rozumienia – czynią lekturę przyjemną i łatwą w odbiorze. Pozostaje ona taką nawet mimo obecności czasem trudniejszej, naukowej terminologii czy wyszukanych metaforycznych wyrażeń.

Czytaj dalej »

Sprawa dotycząca zbrodni katyńskiej nadal budzi duże emocje. Chociaż ciągle głośno o niej w mediach, przeciętny Polak z pewnością ma dużo pytań dotyczących mordu w lasku katyńskim. Odpowiedzi na kilka z nich można znaleźć w książce „Katyńska zbrodnia” Andrzeja Leszka Szcześniaka.

Autor książki rozpoczyna od krótkiego wyjaśnienia definicji zbrodni katyńskiej. Następnie przechodzi do ukazania zarysu stosunków polsko-radzieckich związanych z Katyniem od momentu zagłady Kresów Wschodnich aż do procesu w Norymberdze, który miał miejsce w 1946 roku. Myślę, że taka budowa książki pozwala przeciętnemu czytelnikowi lepiej zrozumieć problem zbrodni dokonanej na Polakach, ponieważ ma ona przecież charakter polityczny.

Kiedy sięgałam po tę książkę, byłam zaskoczona jej stosunkowo niewielką objętością. Jak bowiem można zwięźle opisać coś tak skomplikowanego i niejasnego? Otóż Szcześniak skupił się jedynie na faktach, pomijając przy tym wszelkie domysły i niedopowiedzenia, co jeszcze bardziej sprzyja zrozumieniu kwestii katyńskiej.

Czytaj dalej »

Nie każdy czytelnik zdaje sobie sprawę, że autor głośnego – zwłaszcza dziś – cyklu „Opowieści z Narnii” to znakomity religioznawca i zagorzały obrońca wiary. Jego duchowe i intelektualne przygody z chrześcijaństwem można odnaleźć na kartach książki „Chrześcijaństwo po prostu”.

Książka Lewisa składa się z czterech ksiąg, które z kolei rozpadają się na kilka podrozdziałów. Księga pierwsza porusza problem prawa naturalnego. Autor usiłuje wyjaśnić, czym w rzeczywistości jest owo prawo i w jaki sposób jego znajomość może przyczynić się do pogłębienia wiedzy o człowieku i Bogu.

Księga druga poświęcona jest spornym koncepcjom na temat Boga. Przy tej okazji Lewis udowadnia wyższość chrześcijaństwa nad takimi wierzeniami, jak panteizm czy dualizm. W niebanalny sposób podejmuje też problem teodycei.

Czytaj dalej »

I oto przypadł mi zaszczyt zrecenzowania kolejnej książeczki z serii „Uzależnienia – fakty i mity”. Tym razem rzecz jest o sektach – temat na topie i znany chyba większości. Ta kieszonkowa publikacja stanowi niczego sobie kompendium w miarę podstawowej wiedzy teoretycznej na temat grup kultowych różnej maści.

Faktem jest, że, mimo obfitej literatury na ów temat, sekty w najlepsze prowadzą swą destrukcyjną działalność i – mało tego – idzie im coraz lepiej. Kamuflują się bowiem tak dobrze, że coraz trudniej rozpoznać zagrożenie zanim nie jest za późno. Dlatego też książeczka ta wydaje mi się dobrym pomysłem na dzień dzisiejszy, traktuje bowiem o współczesności, nie wyrzekając się jednak przeszłości (patrz: spory wykaz źródeł w bibliografii).

Schemat kompozycji określiłabym jako tradycyjny i logiczny, a więc: porcja wiedzy na dzień dobry o grupach kultowych ogólnie i krótka charakterystyka sekt „najpopularniejszych” (uwaga: „krótka” nie odnosi się do satanistów). Następnie dość obszerny rozdział o podatności na wpływ sekt; można się zaklasyfikować do wielu grup, ale koniec końców i tak gwarantuję, że każdy znajdzie się w grupie zagrożonych.

Czytaj dalej »

Przedstawiam Ci, Drogi Czytelniku, kolejną, niezwykłą powieść Francine Rivers „Głos w wietrze”. Książka ta jest pierwszą częścią trylogii pt. „Znamię lwa”; kolejne jej tomy (które mają się dopiero ukazać) to: „Echo w ciemności” oraz „Jak świt poranka”. Ów pierwszy tom – „Głos w wietrze” – swym klimatem przypomina „Gasnące słońce” Jeske-Choińskiego czy chociażby znane „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza.

Po zburzeniu Jerozolimy (datowane w historii na rok 70) młodziutka Żydówka – chrześcijanka Hadassa trafia jako niewolnica do bogatej rodziny w Rzymie. W powstaniu straciła najbliższych: jednych zabito, inni umarli z głodu. Dlaczego ocalała jedynie ona, Hadassa, najsłabszej wiary? Paradoksalnie odtąd ta wiara jest jej jedyną siłą.

Przedstawiony obraz starożytnego Rzymu przypomina współczesny świat: zanik wartości moralnych, filozofia przyjemności, rozwiązłość. Dla jednych życie człowieka kończy się wraz ze śmiercią, należy więc z niego korzystać, czerpać przyjemności. Jedni czczą kamienne posągi, dla innych bogiem jest rozum i pieniądz. Brak ofiary, wyrzeczenia, odpowiedzialności za swe decyzje…słowem – pustka. Rzymski lud karmi się walkami gladiatorów i krwią chrześcijan, rzucanych lwom na pożarcie.

Czytaj dalej »

Rafał Ziemkiewicz to wybitny felietonista, którego artykuły możemy znaleźć w licznych gazetach, portalach internetowych i nie tylko. Jest on też swoistym fenomenem w tym względzie, że jako jedyny z polskich wolnorynkowców w wielu środowiskach uważany jest za autorytet. Bywa w roli komentatora zapraszany nawet do telewizji. „Viagra mać” to zbiór jego kilkudziesięciu felietonów publikowanych przez kilka lat w różnych miejscach.

Ziemkiewicz znany jest z ciętego, krytycznego języka oraz z niezwykłej przenikliwości w ocenianiu wydarzeń i formułowaniu wniosków. Ten, kto zna go od tej strony i ma za sobą np. lekturę „Polactwa”, tym zbiorem na pewno się nie zawiedzie (choć późniejsze „Polactwo” jest głębsze i lepiej uporządkowane).

W felietonach znajdziemy sporo narzekań na poprawność polityczną. W dzisiejszych czasach najczęściej popularne i politycznie poprawne jest to, co niemoralne i nienormalne. Niestety, bardzo niewielu ludzi ma odwagę – jak Ziemkiewicz – wprost i nieraz brutalnie sprzeciwiać się niemal wszechobecnej propagandzie. Autor nie boi się ostro skrytykować Lennona, piłsudczyków, homoseksualistów etc…

Czytaj dalej »

W Polsce pojawiło się już kilkadziesiąt poradników o sektach. Nie mogę powiedzieć, by ten był jakoś szczególnie wyjątkowy. Jest to jednak solidnie zrobiona praca, która z całą pewnością może być dobrym wstępem do tego zagadnienia.

„ABC o sektach” utrzymane jest w podobnej kompozycji, jak niedawno recenzowane przeze mnie „ABC o New Age” (w sumie to powinienem napisać odwrotnie, bo „ABC o sektach” ukazało się wcześniej). Mamy więc do czynienia z pracą zbiorową, stanowiącą zbiór długich artykułów znawców tematyki.

Idąc po kolei… najpierw mamy przedmowę napisaną przez ks. prof. Romana Pindela, która wyjaśnia cel tej książki i powody, dlaczego została skomponowana właśnie w ten sposób. Po krótkiej przedmowie trafiamy na wprowadzenie do drugiego wydania (ach! zapomniałem napisać wcześniej, że to drugie wydanie), w którym Mariusz Gajewski wprowadza w tematykę i ponownie wyjaśnia cele napisania książki.

Czytaj dalej »