Mieczysław Ryba, specjalista od historii nowożytnej w Instytucie historii KUL, porusza w swojej książce „Magistra Vitae” szereg wybranych, ważnych problemów z historii powszechnej i Polski. Zwraca również uwagę na wiele współczesnych zagadnień związanych z polityką światową, takich jak globalizacja czy konflikty międzykulturowe oraz na ich udział w kształtowaniu polskiego państwa i kultury.

Autor zwraca uwagę na kryzys współczesnej historii jako nauki, której rozumienie według niego wyrasta z przyjętej przez badacza koncepcji człowieka. Poprzez łaciński tytuł Magistra Vitae (nauczycielka życia) podkreśla swój stosunek do historii w ogóle. Krytykuje idealistyczne nurty filozoficzne, a także pozytywistyczny scjentyzm. Postuluje jednocześnie powrót do klasycznych wzorców uprawiania humanistyki, opartej na filozofii arystotelesowsko-tomistycznej i wolnej od manipulacji ideologicznych.

W wielu miejscach powołuje się na takie autorytety, jak Mieczysław Krąpiec, Zbigniew Brzeziński czy Samuel Huntington, przywołując ich konkretne dzieła – Rozważania o narodzie, Wielka Szachownica i Zderzenie cywilizacji. Mieczysław Ryba podkreśla ważną rolę Kościoła i cywilizacji łacińskiej w kształtowaniu kultury i tożsamości europejskiej, a więc także i polskiej.

Czytaj dalej »

Sięgając po „Sprawę Honoru” myślałam, że jest to kolejna książka z zakresu historii, zawierająca z pewnością ważny, aczkolwiek nieco nudny – jak dla mnie – opis fragmentu dziejów II wojny światowej. Jednakże zostałam mile zaskoczona. Lynne Olson i Stanley Cloud udowadniają, że historia może być bardzo interesująca.

Jak podaje krótka notka umieszczona na końcowym marginesie książki, jej autorzy są małżeństwem zamieszkałym w Waszyngtonie. Fakt ten wzbudził moje zainteresowanie, ponieważ jak wiadomo, pisarze amerykańscy słyną z zamiłowania do żywego języka i… wątków erotycznych. Te elementy odnalazłam również w „Sprawie Honoru”.

Jak słusznie zauważa w swojej przedmowie Norman Davies, książkę można podzielić na dwie części. Pierwsza z nich zawiera historię pięciu polskich pilotów walczących na Zachodzie w czasie drugiej wojny światowej. Natomiast druga część dotyczy stosunków politycznych między Polską a jej sojusznikami, przy czym autorzy skupiają się przede wszystkim na ukazaniu procesu zdrady Aliantów i zostawieniu przez nich Polski na pastwę ZSRR.

Czytaj dalej »

Współczesny człowiek, goniąc za pieniądzem, dobrobytem, pracą (w miarę stabilną) często zatraca siebie i gubi sens relacji z innymi. Niejednokrotnie zdarza się tak, iż rodzice nie nauczyli dzieci społecznego przebywania z ludźmi. Wielu z nas ma problemy w utrzymaniu dobrych kontaktów z bliskimi nam osobami, z ludźmi
w naszym towarzystwie. Bez względu na wiek można pewne braki nadrobić i zdobyć nowe umiejętności. Książka „Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi” w bardzo prosty sposób przekazuje zasady budowania zdrowych relacji.

Książka sprzedana już w ponad 13 milionach egzemplarzy i przetłumaczona na ponad 37 języków świata, doczekała się wielokrotnego wznawiania i ostatecznie została uwspółcześniona, by zaspakajać dzisiejsze potrzeby.

Niektórzy twierdzą, że przyjaźni można się nauczyć tylko w praktyce. Po prostu się przyjaźniąc. Dużo w tym prawdy, ale bez takich książek, jak choćby niniejsza, można wiele relacji zniszczyć i nie dać im szans rozwoju. W końcu lepiej uczyć się na doświadczeniu innych. Po co ryzykować i wywarzać już otwarte drzwi.

Czytaj dalej »

Święci to nie tylko wielcy przyjaciele Boga, ale i nasi przyjaciele… Orędownicy spraw codziennych, często może błahych, lecz czekających na pozytywne rozwiązania. Święci… nasi imiennicy czy opiekujący się wykonywaną przez nas profesją… jak choćby św. Florian od strażaków. Warto poznać bliżej, zaprzyjaźnić się z tymi, którzy mogą więcej… więcej, gdyż są bliżej Stwórcy.

Książka ta jest zbiorem opowiadań. Opowiadań krótkich, lecz bogatych treścią, pełnych humoru. Tak z poczuciem humoru ks. Jan Twardowski przybliża czytelnikowi przyjaciół Boga, ale i postać Boga jako przyjaciela.

Czytając uświadamiamy sobie, jak wielkim darem potrafi być uśmiech, pozwalający przejść przez niezliczone trudy życia w pełnym zawierzeniu Stwórcy. Uśmiech jest słońcem, które oświeca nasze twarze w pochmurne dni. Jest ważnym elementem codzienności, na tyle, iż jak się dowiadujemy, niektórzy mówią o czwartej cnocie po: wierze, nadziei i miłości – uśmiech, charakteryzujący pokornego człowieka, a spotykany szczególnie u świętych.

Czytaj dalej »

Muszę przyznać, ze książka Pawła Zuchniewicza wciągnęła mnie tak, jak już dawno nie udało się to żadnej innej powieści. Jeśli – Drogi Czytelniku – nie możesz sobie pozwolić na czytanie książki „za jednym zamachem”, poważnie się zastanów, czy możesz po nią sięgać, ponieważ wciąga ona do reszty .

Myślę, że to swoisty fenomen, że można pisać o takich rzeczach w sposób tak niesamowicie ciekawy, tak porywający, że naprawdę trudno się oderwać od czytania. Mnie osobiście książka wciągnęła bardziej niż – niesamowite przecież – „Opowieści z Narnii”, a gdy ktoś próbował mnie od niej oderwać, doprowadzało mnie to niemal do białej gorączki . Na szczęście – jak na powieść – jest ona stosunkowo krótka, więc ten stan nie trwał zbyt długo.

W swym opowiadaniu Zuchniewicz opisuje życie młodego małżeństwa – Agaty i Piotra – którym ślubu udzielał przyjaźniący się z rodzicami Agaty sam kardynał Karol Wojtyła. Jednak ich wspólne życie od samego początku nie jest usłane różami. Gdy rodzi się ich pierwszy synek Leszek, małżonkowie stopniowo oddalają się od siebie. W końcu Piotr przeprowadza się do drugiego pokoju.

Czytaj dalej »

Zabójstwo ks. Jerzego Popiełuszki, kapelana solidarności, wstrząsnęło wszystkimi. Do dziś jest to zbrodnia bulwersująca, zastanawiająca, poruszająca. A co dopiero wówczas, gdy sytuacja była tak bardzo napięta?

Wtedy cały kraj był tym faktem oburzony. Zrozpaczeni ludzie za wszystko obwiniali ówczesne władze. Krajowi groził ogólny bunt. Czara goryczy się przelała, ludzie mieli już dość. I na pewno cała sytuacja by się inaczej skończyła, gdyby nie postawa władzy. O dziwo, właśnie władza wówczas pozytywnie zaskoczyła.

Otóż dała z siebie wszystko i bardzo szybko ukarała zbrodniarzy. Wyroki były bardzo wysokie. Nie mogło to społeczeństwa oczywiście usatysfakcjonować, bo po takiej stracie nic nie może uciszyć bólu człowieka, ale przynajmniej ta śmierć coś dała. Poniekąd zjednoczyła ludzi i rządzących. Wówczas władza ukazała, że ma ludzkie oblicze. Wprawdzie prześladowała ks. Popiełuszkę, ale daleka była od zabijania go. Gorliwość rządzących zadziwia, tak bardzo byli zaangażowani, że aż można pomyśleć, że to dla nich była duża strata…

Czytaj dalej »

Chesterton ironizuje, że to właśnie agnostycy czy ateiści pokazali mu głębię wiary chrześcijańskiej. Jak? Wskazując na fakt, że musi to być naprawdę niezwykła religia, skoro tak wielu krytykuje ją niemal za wszystko, a zarzuty są tak niespójne, że aż żałosne…

W świecie myślenia reklamowymi czy populistycznymi hasłami Chesterton przynosi ukojenie. Słowo nabiera sensu, staje się maksymą popartą jego doświadczeniem poszukiwania intelektualnej wolności i prawdy. Dawno nie czytałam czegoś tak błyskotliwego, męczącego, dowcipnego i trudnego, mimo pozornej prostoty…

Niemalże nad każdym zdaniem można myśleć, spierać się z nim czy podziwiać za wewnętrzną spójność i głębię. „Każdemu całkowitemu przekonaniu towarzyszy zatem coś w rodzaju ogromnej bezradności” i to jest punkt wyjścia pisarza, który jest jak najbardziej bliski katolickiej ortodoksji.

Czytaj dalej »

Książka Cheri Fuller „Jak zachęcić dziecko do nauki” jest niezwykłym poradnikiem, który może być Ci pomocny w motywowaniu Twojego dziecka. Oprócz tego, że podane są w niej gotowe przykłady, które możesz wykorzystać w pracy z dzieckiem, opisanych jest też wiele zwykłych sytuacji z życia rodzinnego autorki i jej znajomych w czasie, kiedy ich dzieci uczyły się w szkole podstawowej czy średniej. Cheri Fuller opisuje, jak z mężem radzili sobie wtedy z trudnościami dzieci w nauce.

W pierwszych rozdziałach autorka skupia naszą uwagę na wpływie rodziców na prawidłowy rozwój dziecka oraz jego stosunku do nauki. To, czy będzie ono traktowało naukę jako zdobywanie nowych, nie odkrytych jeszcze obszarów życia, będzie zależało w dużej mierze od tego, jak dużo czasu się mu poświęca. Czasu, kiedy wspólnie będzie się z nim poszukiwać czegoś, co was zainteresuje, co da wam radość, z tego że możecie robić to wspólnie. Wycieczki, zabawy na świeżym powietrzu, uprawianie sportu razem z dzieckiem, a więc czas, który efektywnie z nim spędzasz, daje mu poczucie bezpieczeństwa.

Ważne jest też, aby rozmawiać z dzieckiem o jego problemach, radościach, o tym, co robiło w szkole, jak bawiło się ze swoimi przyjaciółmi. Nie ograniczaj czasu spędzanego z twoją pociechą do wspólnego oglądania telewizji. Interesuj się wynikami w nauce twojego dziecka, pomagaj mu zrobić prace domowe, ale nie rób ich za nie, bo to osłabia motywacje do poszukiwania. Zachęcaj dziecko do nauki przez wycieczki do zoo czy opowiadając mu ciekawe historie, o których może dowiedzieć się z książek.

Czytaj dalej »

-Czy w końcu znalazłaś?… Znalazłaś swoją drogę życia? – spytała miękko.
Kiwnęłam głową.
- W takim razie znalazłaś też pełnię radości – dodała.

Kolejna książka Patricii St. John, pisarki uwielbianej przez dzieci z całego świata, to historia 11-letniej Elaine, którą zapracowana matka wysyła do mieszkających na wsi znajomych. Rozkapryszona i samolubna dziewczynka pod wpływem wielu perypetii przechodzi prawdziwą metamorfozę. Wszystko zaczyna się od odkrytego przypadkiem tajemniczego ogrodu…

To ciekawa, współczesna przypowieść o trudnej sztuce akceptacji i zrozumienia drugiego człowieka. Napisana prostym językiem, ciepła, momentami zabawna – doskonała lektura o głębokim przesłaniu. Uczy przebaczania. Pokazuje, jak czerpać radość z każdego dnia.

Czytaj dalej »

Uzależnienie od alkoholu… Problem ten już dawno przybrał wymiar społeczny, więc ile można o nim mówić, pisać, czytać? Przyzwyczailiśmy się, że alkoholizm istnieje. Pogodziliśmy się z tym, że osoby uzależnione od alkoholu to często spotykany widok na ulicach, którymi chodzimy codziennie, na dworcach, na ławkach w parku. Jednak trudniej to zaakceptować, gdy dotyczy to naszych bliskich, naszych rodzin, w których żyjemy, nas samych…

„Popularyzacja zagadnień związanych z piciem alkoholu jest bardzo istotna zarówno ze względu na powszechność problemów, wynikających z używania tej substancji w polskim społeczeństwie, jak również na wielość szkód spowodowanych piciem”. Tak we wstępie książki z serii „Uzależnienia – fakty i mity: Alkohol” autorki uzasadniają powstanie tej publikacji.

Książkę stanowi siedem rozdziałów oraz słowniczek wyjaśniający trudniejsze pojęcia z tej problematyki. Pierwszy rozdział jest swoistą charakterystyką alkoholu jako substancji chemicznej. Alkohol, z arabskiego al-kuhl, oznaczający coś delikatnego, stał się zmorą naszych czasów. Czy tak było zawsze? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć drugi rozdział, który jest rysem historycznym spożywania napojów alkoholowych w różnych kulturach.

Czytaj dalej »