Bardzo wielkim plusem tej pozycji jest fakt, że została ona napisana przez dwóch mężczyzn, którzy niezwykle udanie przebrnęli przez okres wychowania swoich dzieci. Książka ma budowę typowego poradnika i jest podzielona na trzynaście rozdziałów. Niektóre fragmenty książki napawały mnie optymizmem… inne z kolei pokazały, jak wielka odpowiedzialność i trud spoczywają na każdym ojcu…

Nie jestem wprawdzie jeszcze ani ojcem, ani małżonkiem, ale w nie aż tak dalekiej przyszłości zamierzam być i muszę przyznać, że fragmenty tej pozycji zrobiły na mnie spore wrażenie. Na wiele spraw spojrzałem nieco inaczej. Niektóre fragmenty książki napawały mnie optymizmem… inne z kolei pokazały, jak wielka odpowiedzialność i trud spoczywają na każdym ojcu…

Bardzo wielkim plusem książki jest fakt, że została ona napisana przez dwóch mężczyzn, którzy niezwykle udanie przebrnęli przez okres wychowania swoich dzieci. Inna rzecz o sporej wartości, którą chciałbym podkreślić, to ukazanie, jak ważna dla prawidłowego rozwoju dziecka, dla jego szczęścia, jest relacja między rodzicami. Tutaj zostało zwłaszcza podkreślone właściwe traktowanie żony przez męża.

Czytaj dalej »

Pytanie o istnienie Boga jest chyba najważniejszym i najczęściej zadawanym pytaniem ludzkości. Wiele filozofii oraz religii świata próbowało dać na nie odpowiedź. Ks. Jan Twardowski powiedział: „Gdyby człowiek pojął Boga, Bóg nie byłby Bogiem, lecz wymysłem ludzkiego rozumu”. Dlatego też ta książka opisuje wewnętrzne doświadczenie Boga w człowieku, którego człowiek często nie jest w stanie pojąć; nie jest zaś kolejnym filozoficznym udowodnieniem Jego istnienia.

Historie licznych nawróceń – opisane w książce – miały miejsce w XX wieku, w czasie przesiąkniętym ideologią zła. Nawróceni – tacy jak np. Edyta Stein, Andre Frossard czy też Eugenio Zolli – są wiarygodnymi świadkami spotkania Chrystusa w swoim życiu.

Autor wskazuje na różnorodne przyczyny niewiary. Przytacza sylwetki osób nawróconych w taki sposób, aby ukazać czytelnikowi, że nawrócenie jest możliwe zawsze i wszędzie, niezależnie od środowiska czy warunków w jakich się żyje.

Czytaj dalej »

W 1992 roku Estonia znajdowała się w tragicznej sytuacji finansowej. Bezrobocie sięgało blisko 30%, płace realne spadły o 45%, inflacja wynosiła ponad tysiąc procent. Kraj był na skraju bankructwa… W ciągu piętnastu lat stał się najszybciej rozwijającym się krajem Europy, bezrobocia praktycznie nie ma, Estonia stała się prawdziwym bałtyckim tygrysem gospodarczym. Dlaczego Estonii się udało? Na to pytanie odpowiada w rewelacyjnej książce jej były premier i autor reform, Mart Laar.

Dziwi mnie to, że wydanie tak rewolucyjnej książki nie zostało w naszym kraju odpowiednio nagłośnione. Praktycznie jedynie „Ozon” ją konkretnie promował. Szkoda, bo jest to książka niezwykle istotna.

Po pierwsze nie jest to książka ekonomiczna – jest napisana bardzo przystępnym językiem i – moim zdaniem – powinien ją przeczytać każdy, kto choć trochę chce mieć pojęcie o polityce. Powiedziałbym więcej – przeczytanie tej książki powinno być moralnym obowiązkiem każdego, kto chce uczciwie i rzetelnie oddawać swój głos w wyborach.

Czytaj dalej »

Twoje dziecko nie chce z Tobą rozmawiać, nie słucha Twoich poleceń, nauczyciele skarżą się, że przeszkadza w prowadzeniu lekcji. Masz już dość ciągłego zwracania uwagi swojemu dziecku…

Zawsze w swoim dziecku widzisz winę, ale czy próbowałeś mu pomóc? Adele Faber i Elaine Mazlish w swojej książce zwracają szczególną uwagę na komunikacje pomiędzy Tobą a Twoim dzieckiem. Według nich wiele problemów wynika z tego, że ludzie dorośli nie potrafią dostrzec uczuć dzieci i dlatego zamiast pomóc krzyczą lub karzą.

Książka ta jest próbą pomocy rodzicom w zrozumieniu ich dzieci, a także uczy nawiązania współpracy w rodzinie. Wskazuje na skuteczność i nieskuteczność kar i pochwał. Zaletą książki są praktyczne wskazówki i ćwiczenia, które ułatwiają zrozumienie dzieci, ich potrzeb, problemów poprzez wczucie się w ich sytuacje.

Czytaj dalej »

Czy walka pokoleń jest konieczna? Wielu rodziców nie widzi w ogóle żadnej walki
(i może tu jest problem). Nastolatki natomiast niejednokrotnie czują się niezrozumiani i niekochani. Brak poczucia miłości utrudnia rozkwit człowieka, hamuje rozwój intelektualny, zatrzymuje proces uspołeczniania… Autentyczna i bezwarunkowa miłość dziecka umożliwia mu prawidłowe rozwijanie się intelektualne, a to z kolei ułatwia mu życie we współczesnym zwariowanym świecie.

Książka traktuje o potrzebach młodzieży, o potrzebach emocjonalnych. Jeśli nie dostaną ich w domu, to zaczną szukać ich poza nim (nie muszę chyba pisać, jak to się może skończyć). Nie zaspokojone potrzeby emocjonalne uniemożliwiają funkcjonowanie nastolatkowi w rodzinie, szkole, w grupie rówieśniczej i w społeczeństwie.

Wielka odpowiedzialność spoczywa na rodzicach. Doktor Campbell pokazuje rodzicom, jak łatwo poprawić kontakty z nastolatkami oraz jak rozwijać wzajemne relacje, aby były one satysfakcjonujące i wzbogacające.

Czytaj dalej »

Przedstawiam Ci, Drogi Czytelniku, jeszcze jedną pozycję, upamiętniającą pielgrzymkę papieża Benedykta XVI do Polski. Książka ta, jak zaznaczają sami autorzy, „jest formą pamiątki czasu kilkudniowych, wspaniałych rekolekcji, jakich udzielił nam Ojciec Święty Benedykt XVI”.

Pozycja ta jest przepięknie wydanym albumem, gdzie w pierwszym rzędzie poruszają wspaniałe fotografie. Na cenną uwagę zasługuje już piękna szata graficzna. Ale to nie wszystko…

Książka ta składa się z trzech części. Benedykt XVI wędrował śladami Jana Pawła II, więc pierwsza część książki przypomina o tych miejscach, które niegdyś odwiedził papież Jan Paweł II, a teraz nawiedza je jego następca.

Czytaj dalej »

Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego jest, jak pisze Ojciec Święty Benedykt XVI, „wierną i pewną syntezą Katechizmu Kościoła Katolickiego” i „obejmuje w sposób zwięzły wszystkie istotne i podstawowe elementy wiary Kościoła tak, aby mogło stanowić (…) pewien rodzaj vademecum, które pozwoli osobom wierzącym i niewierzącym objąć jednym rzutem oka całą panoramę wiary katolickiej”. I rzeczywiście, podczas gdy Katechizm Kościoła Katolickiego mógł zniechęcać wielu potencjalnych czytelników już samą objętością, kompendium zachęca z jednej strony niewielką ilością stron, z drugiej strony bogactwem zawartej w nim treści.

Kompendium jest podzielone na 4 części, one zaś na działy, tak jak Katechizm. Również ich tytuły pokrywają się z tymi katechizmowymi. Są to: I. Wyznanie wiary, II. Celebracja misterium chrześcijańskiego, III. Życie w Chrystusie, IV. Modlitwa chrześcijańska.

Wszystkie zagadnienia są przedstawione w formie pytań i zwięzłych, jasnych odpowiedzi. Przy każdej odpowiedzi są odnośniki do odpowiednich miejsc w Katechizmie, gdy więc czytelnik zapragnie poszerzyć jakieś zagadnienie, z łatwością je tam odnajdzie. Język odpowiedzi jest dużo prostszy niż we wspomnianym pierwowzorze, co sprawia, że treści są łatwiej przyswajalne. Nie znaczy to wcale, że pomija się trudniejsze prawdy wiary. Jeśli chodzi o zawartość merytoryczną, to rzeczywiście Kompendium realizuje cel mu postawiony i prezentuje całość doktryny katolickiej.

Czytaj dalej »

Jak wiele mitów (nawet nie wprost) burzy ta książka. Że Boga może nie być, że jeśli jest, to tylko tak, że „rozhuśtał ziemię” i nic Go więcej nie obchodzi, że interesuje się (czyt. błogosławi) dobrym, mądrym, pewnie innym, na pewno nie mną… no i jeden z najczęstszych wśród osób wierzących: nie mam czasu na modlitwę! Przecież nikt z wierzących nie przyzna wprost: „nie interesuje mnie relacja z Bogiem, modlitwa nic mi nie daje, jest czczą paplaniną”. Nie. My uciekamy się do słów „nie mam czasu” i robimy przy tym boleściwą minę.

Tak, modlitwa jest troszkę wbrew naturze zarozumiałych homo sapiens, którzy wydają się często samowystarczalni. Wymaga uznania, że potrzebuję Boga, chcę się zdać na Niego. Wymaga postawy cierpliwości, rachunku sumienia, analizy motywacji, wrażliwości na subtelne „przychodzenie” Boga…

Bill Hybels, amerykański duchowny, napisał książkę, która może być wskazówką, poradnikiem dla osób, którzy chcą rozpocząć życie modlitewne. Dla zaangażowanych w życie duchowe może wydać się nieco powierzchowna… Atutem książki są liczne świadectwa ważności, potęgi czy skuteczności modlitwy, które przytacza autor. Nie ukrywam, że w wielu miejscach razi podejście autora do kwestii relacji z Bogiem, ale kładę to na karb specyfiki amerykańskiej mentalności i różnic w podejściu do zagadnień wiary katolików i protestantów. W każdym razie na pewno nie jest to książka w duchu karmelitańskich opisów subtelności i niuansów życia duchowego .

Czytaj dalej »

Niedawno, podczas majowych dni, przeżywaliśmy pierwszą pielgrzymkę do Polski papieża Benedykta XVI. Niektórzy z nas pewnie uczestniczyli w tych spotkaniach osobiście, inni znów śledzili papieski szlak i słowa na nim wypowiadane w telewizji, radiu czy Internecie. Słuchaliśmy wiele pięknych słów, bardzo głębokich, które poruszały nasze serca, napełniały pokojem. Gdy powróciliśmy do codziennych spraw, wtedy zaczęła się nasza wędrówka wiary…

Tej pierwszej pielgrzymce Benedykta XVI towarzyszyło hasło: „Trwajcie mocni w wierze”. Jak sam Ojciec Święty wyznał w przemówieniu powitalnym, „nie jest to tylko podróż sentymentalna, choć i to ma swoje znaczenie, ale wędrówka wiary (…)”. Jeszcze wcześniej w swej pierwszej encyklice napisał: „Jest ona [wiara] światłem – w gruncie rzeczy jedynym – które zawsze na nowo rozprasza mroki ciemnego świata i daje nam odwagę do życia i działania” (nr 39).

I tak – wydaje mi się – było podczas tej pielgrzymki: wiara rozpraszała mroki tego ciemnego świata. Ta „wędrówka wiary” przebiegała kolejno przez Warszawę, Częstochowę, Wadowice, Kalwarię Zebrzydowską, Kraków (Łagiewniki, Błonia), Auschwitz-Birkenau, Kraków-Balice… Przebiegała również przez nasze serca…

Czytaj dalej »

Książka Gustawa Herlinga-Grudzińskiego to powieść o miłości, o przemijaniu, o obecności sztuki w życiu, o teatrze… Pobudza do refleksji, pozwala spojrzeć na świat z perspektywy człowieka dojrzałego, doświadczonego. Jest sumą przeżyć artysty, wielkiego reżysera.

Bohaterami utworu jest dwoje starszych ludzi – 84-letni Łukasz i 76-letnia Urszula. Mężczyzna cierpi na chorobę oczu; przeczuwa, że jego życie dobiega już końca. Postanawia napisać pamiętnik – ostatecznie przyjmuje on kształt niemej autobiografii, która ma być „w milczeniu odtworzona i napisana”.

Łukasz wspomina wydarzenia ze swojego życia. Przypomina sobie, jak wyglądały jego losy, zastanawia się nad tym, co było ważne. W pewnym momencie uświadamia sobie, że może nie zdążyć ze wszystkim, więc rezygnuje ze szczegółów.

Czytaj dalej »